Prezentujemy stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 14 listopada 2018 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej Europejski kodeks łączności elektronicznej. W związku z aktem prawnym konieczna będzie nowelizacja ustawy Prawo telekomunikacyjne.

Konwergencja sektorów telekomunikacji, mediów i technologii informacyjnych oznacza, iż wszelkie sieci i usługi związane z łącznością elektroniczną powinny zostać objęte, w miarę możliwości, jednolitym Europejskim kodeksem łączności elektronicznej ustanowionym w drodze jednej dyrektywy, z wyjątkiem kwestii, które można lepiej regulować bezpośrednio za pomocą stosownych przepisów przyjętych w drodze rozporządzeń

W swym komunikacie z dnia 6 maja 2015 r. ustanawiającym strategię jednolitego rynku cyfrowego dla Europy Komisja wskazała, że przegląd ram regulacyjnych sektora telekomunikacyjnego dotyczyłby głównie środków nastawionych na zachęcanie do inwestowania w szybkie sieci szerokopasmowe, zapewnienie spójnego podejścia w ramach rynku wewnętrznego do polityki widma radiowego i zarządzania widmem, ustanowienie warunków do funkcjonowania prawdziwego rynku wewnętrznego dzięki przezwyciężeniu fragmentacji regulacyjnej, zapewnienie skutecznej ochrony konsumentów, równych warunków działania wszystkim uczestnikom rynku i spójnego stosowania przepisów, a także zapewnienie większej skuteczności regulacyjnych ram instytucjonalnych.

Zarządzanie pasmem radiowym w krajach Unii to jeden z najobszerniejszych tematów (utworzone zostanie Radio Spectrum Policy Group):

Ramy regulacyjne powinny obejmować wykorzystanie widma radiowego przez wszystkie sieci łączności elektronicznej, w tym nowy typ wykorzystania widma radiowego na potrzeby własne przez nowe rodzaje sieci składające się wyłącznie z autonomicznych systemów ruchomych urządzeń radiowych, które są połączone za pomocą łączy bezprzewodowych bez zarządzania centralnego ani operatora sieci scentralizowanej i nie zawsze w ramach wykonywania określonej działalności gospodarczej. W powstającym obecnie środowisku łączności bezprzewodowej 5G takie sieci prawdopodobnie będą powstawały w szczególności poza budynkami i na drogach, na potrzeby transportu, energetyki, badań naukowych i rozwoju, e-zdrowia, ochrony publicznej i pomocy w przypadku katastrof, internetu rzeczy, łączności maszyna-maszyna i samochodów podłączonych do sieci.

Delegacja zadań dla BEREC, które to ciało w ciągu 2 lat od publikacji Kodeksu ma opracować wytyczne stosowania przepisów o dostępie do infrastruktury, które będą stanowiły swoistą wykładnię dla Kodeksu.

W ciągu 5 lat od wejścia w życie dyrektywy, krajowe urzędy regulacyjne winny wykonać geograficzną analizę rynków szerokopasmowych i aktualizować ją nie rzadziej, niż co 3 lata.

Kodeks przytacza także uprawnienie  organów krajowych do pozyskiwania potrzebnych do zarządzania rynkiem informacji od przedsiębiorców telekomunikacyjnych.  Zobowiązał on też Komisję Europejską oraz BEREC w terminie do końca 2020 r do ustalenia maksymalnej jednolitej stawki terminacyjnej w sieciach operatorów krajów członkowskich. A krajowe organy regulacyjne będą musiały zapewnić dla klientów przynajmniej jedną porównywarkę cen, usług i taryf operatorów.

Implementacja jest jednak obligatoryjna i musi zostać dokonana w ciągu 2 lat od publikacji Kodeksu.

Całość dokumentu tutaj. 

[źródło: europarl.europa.eu oraz Telko.in]